Leeg van binnen
Hij vertelt dat hij eigenlijk niet zoveel voelt. ‘Het lijkt eerder leeg van binnen, verdoofd.’ Zijn moeder is al langer geleden overleden, zijn vader is nu een paar maanden geleden opgenomen in een verpleeghuis vanwege een vorderende dementie. Meerdere keren per week gaat hij naar zijn vader toe maar het is moeilijk voor hem om daar te zijn. Hij geeft aan aan dat zijn vader hem meestal aanziet voor een broer, zijn jong overleden oom dus, en dat het contact wisselend verloopt.
‘Ik weet niet goed wat ik ermee aan moet, hoe ik moet reageren, wat ik moet zeggen. Steeds als ik wegga, heb ik geen energie meer over. En juist dan voel ik mij leeg van binnen, uitgehold. Dat is toch raar!’
Leeg van binnen – levend verlies
Als een dierbare een langdurige en ongeneeslijke ziekte heeft, zoals een vorm van dementie, verandert er veel. Voor de persoon zelf, maar ook voor de mensen er omheen. De naasten, zoals deze zoon, hebben te maken met levend verlies. Steeds weer stukje bij beetje afscheid nemen, elke keer opnieuw. Zijn vader verandert, net als hun relatie en interactie. Deze zoon worstelt met de nieuwe en steeds veranderende situatie en zijn emoties blokkeren doordat hij zich geen raad weet.
Erkenning van dit proces, het luisteren naar en benoemen van de verliezen waar hij mee te maken heeft, geeft al ruimte. De leegte van binnen die hij voelt, kan hij nu ook herkennen als rouw, als een reactie op deze verliezen. Door hier samen naar te kijken, in te gaan op de relatie die hij eerder had met zijn vader en op wat hij nu zo mist, lost zijn blokkade op. Zo maakt de leegte, die hij van binnen voelde, plaats voor emoties. Van alles komt boven en mag er zijn: verdriet, frustratie, onmacht, ongeduld, medelijden, maar ook verlangen, liefde en verbinding.
Opnieuw verbinden
Hij gaat op verschillende manieren aan de slag om verleden en heden weer te verbinden en gaat weer voelen zonder overspoeld te worden. Nu hij zichzelf en zijn emoties weer kan ervaren en verdragen, gaan we in op zijn vader. We bespreken hoe hij was, hoe hij nu is en hoe zijn dementieproces verloopt. Uitleg hierover helpt. Daarna lukt het deze zoon om meer in het moment te zijn met zijn vader, mee te bewegen en in verbinding te blijven. Ze genieten weer samen, in het nu, van gedeelde herinneringen en emoties.
Heeft u een dierbare met een vorm van dementie en zou begeleiding voor u ook fijn zijn, neem dan gerust contact met mij op.